Bohaterem filmu "Był sobie chłopiec" jest 36-letni londyńczyk, Will Freeman. Will nigdy nie musiał pracować - wygodne życie zapewniają mu tantiemy za popularną kolędę, przed laty skomponowaną przez ojca. Nie mając rodziny ani kłopotów finansowych, Will umila sobie czas zakupami, telewizją i niezobowiązującymi randkami. Pewnego dnia odkrywa, jak fantastycznymi kobietami są młode matki, samotnie wychowujące dzieci. Wymyśla więc sobie fikcyjnego synka, którego musi sam wychowywać. Will sądzi, że udając odpowiedzialnego tatusia łatwiej nawiąże interesujące go znajomości. Jednak zbieg okoliczności sprawia, że zamiast atrakcyjnej trzydziestolatki w jego życie wkracza dwunastoletni Marcus - dziecko z problemami. W szkole dokuczają Marcusowi koledzy, a w domu mama wydaje się być coraz smutniejsza. Marcus uważa, że Will znajdzie na wszystko radę. Will, który zwykł starannie unikać życiowych problemów, nie zamierza zmieniać swojego beztroskiego życia na luzie, zwłaszcza, że poznaje uroczą Rachel. Czy nowa znajomość okaże się ważniejsza od przyjaźni z Marcusem?

Will (Hugh Grant) jest nieuleczalnie "młodzieżowym" trzydziestoośmioletnim londyńczykiem. Bogaty, nieżonaty i bezdzietny, nie robi nic całymi dniami poza byciem na luzie, unikaniem odpowiedzialności i umawianiem się z kobietami. Odkrywa, że miejscem gdzie można poznawać samotne kobiety są koła samotnych rodziców. Tworząc w wyobraźni małego synka o imieniu Ned, Will dołącza do spotykającej się w sąsiedztwie właśnie takiej grupy. Gdy wydaje mu się, że jest na dobrej drodze do uwiedzenia Susie (Victoria Smurfit), spotyka Marcusa, syna przyjaciółki Susie. Marcus jest odrobinę dziwnym dwunastolatkiem z problemami w domu i szkole. Jego post-hippisowska matka, Fiona (Toni Collette) cierpi na depresję, a on sam jest dręczony przez szkolnych kolegów, bo jest inny niż oni. W dniu, kiedy Will i Marcus się poznają, Fiona próbuje się zabić i podczas gdy Will jest tylko przypadkowym świadkiem tego zdarzenia, Marcus usiłuje traktować go jak rozwiązanie swoich problemów.

Dwaj główni bohaterowie filmu to Will - podchodzący pod 40-kę wróg angażowania się i 12-letni Marcus, szkolna fajtłapa, którego matką jest cierpiąca na ciągłą depresję hipiska. Will nigdzie nie pracuje, żyjąc z tantiem po ojcu, a jego dni upływają na oglądaniu telewizji, surfowaniu w internecie i układaniu fryzury. Drogi jego i Marcusa krzyżują się, kiedy Will wpada na genialny plan umawiania się z samotnymi matkami, gdyż związki z nimi są mniej wymagające. Marcus odkrywa nie tylko to, że Will wymyślił sobie syna, ale również drogę do jego serca. A kiedy Willowi zacznie zależeć na Marcusie, nie potrafi już uciec przed prawdziwą miłością i odpowiedzialnością za innych.

„Był sobie chłopiec” to opowieść o emocjonalnie niepełnosprawnym mężczyźnie imieniem Will, którego życie upływa na przyjemnościach. Kobiety traktuje przedmiotowo, nie znosi dzieci, a jedyną osobą, o którą się troszczy, jest on sam. Will zaczyna z czasem rozumieć, że w życiu chodzi o coś więcej, gdy poznaje Marcusa. Chłopiec ma problemy w domu i w szkole. Jego życie jest uzależnione od matki cierpiącej na depresję, a koledzy ze szkoły nieustannie go gnębią. Ich znajomość niespodziewanie rozkwita, co jest zaskoczeniem dla obu stron.

Film jest adaptacją popularnej książki Nicka Hornby'ego z 1998 roku. Tylko w Wielkiej Brytanii sprzedano ponad milion egzemplarzy tej powieści i przez długi czas była na pierwszym miejscu listy bestsellerów.

Głównym bohaterem filmu jest 36-letni playboy, Will Freeman (Hugh Grant), który nie chce mieć dzieci. Will udaje, że ma syna, by łatwiej nawiązywać kontakty z kobietami, a jego plany życiowe komplikują się, gdy poznaje samotnego, zagubionego dwunastoletniego chłopca, Marcusa (Nicholas Hoult).

"Był sobie chłopiec" to opowieść o mężczyźnie - przystojnym, bogatym, płytkim, skoncentrowanym na sobie, pełnym uroku ... i jego nieoczekiwanym związku z chłopcem, którego spotyka, gdy próbuje poderwać matkę innego chłopca.